Κατάγματα Άνω Άκρων

Τα κατάγματα άνω άκρων αποτελούν μια από τις συχνότερες αιτίες επίσκεψης ενός ασθενούς στον Ορθοπαιδικό. Η εφαρμογή του κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου είναι βαρύνουσας σημασίας για τη σωστή πώρωση του κατάγματος και τη λειτουργική αποκατάσταση του άκρου.

 

Ποια είναι τα κατάγματα των άκρων;

Τα κατάγματα των άνω άκρων περιλαμβάνουν τα παρακάτω είδη καταγμάτων:

• Κάταγμα κλείδας: Είναι συχνό αποτέλεσμα πτώσεων ή ατυχημάτων και μπορεί να επηρεάσει την κίνηση του ώμου. Η κλείδα είναι το οστό που συνδέει τον κορμό με το άνω άκρο και πρόκειται για ένα συχνό κάταγμα, καθώς αποτελεί το 5% του συνόλου των καταγμάτων.
• Κάταγμα ώμου: Συχνά εμφανίζεται σε ηλικιωμένους μετά από πτώση λόγω υπάρξεως οστεοπόρωσης ή σε νεότερους ασθενείς σε τραυματισμούς υψηλής ενέργειας. Επίσης, ο συχνότερος μηχανισμός πρόκλησης του κατάγματος είναι η πτώση του ασθενούς πάνω στον ώμο.
• Κάταγμα βραχιονίου: Προκαλείται συνήθως εξαιτίας πτώσης του ασθενούς πάνω σε τεντωμένο χέρι.
• Κάταγμα αγκώνα: Συχνά σχετίζεται με εξαρθρήματα και μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την κάμψη και την έκταση του άκρου. Μπορεί να περιλαμβάνει ένα, δύο ή και τα τρία οστά που αποτελούν την άρθρωση του αγκώνα (βραχιόνιο, κερκίδα, ωλένη).
• Κάταγμα αντιβραχίου: Εντοπίζεται στα οστά κερκίδα και ωλένη και μπορεί να επηρεάσει την περιστροφική κίνηση του άκρου.
• Κάταγμα πηχεοκαρπικής ή άκρας χείρας: Τα κατάγματα της άκρας χειρός μπορεί να περιλαμβάνουν βλάβες στα μικρότερα οστά του καρπού ή των δακτύλων, επηρεάζοντας την ικανότητα λαβής και λεπτής κινητικότητας. Εμφανίζονται συχνά λόγω άμεσου τραυματισμού της άκρας χείρας.

 

Κατάγματα άνω άκρων: Κατηγοριοποίηση

Τα κατάγματα μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βάση διάφορα χαρακτηριστικά. Ανάλογα με την ακεραιότητα του δέρματος, διακρίνονται σε κλειστά κατάγματα, όπου το δέρμα παραμένει ανέπαφο, και σε ανοικτά κατάγματα, όπου το δέρμα έχει τραυματιστεί. Στην περίπτωση αυτή το οστό είναι εκτεθειμένο, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης.

Επιπλέον, τα κατάγματα διακρίνονται σε απαρεκτόπιστα, όπου τα οστικά άκρα παραμένουν στη φυσιολογική τους θέση, και σε παρεκτοπισμένα, όπου τα οστικά άκρα έχουν μετατοπιστεί. Τα παρεκτοπισμένα κατάγματα  είναι σύνθετα και χρήζουν ειδικής αντιμετώπισης από έναν έμπειρο Ορθοπαιδικό Χειρουργό.

Με ποια συμπτώματα εμφανίζονται τα κατάγματα των άνω άκρων;

Τα κατάγματα των άνω άκρων εκδηλώνονται με ποικίλα συμπτώματα που εξαρτώνται από τη σοβαρότητα και τη θέση του κατάγματος. Τα συνηθέστερα περιλαμβάνουν:

1. Πόνος: Ο έντονος και επίμονος πόνος στην περιοχή του τραυματισμένου άκρου αποτελεί το κύριο σύμπτωμα. Ο πόνος μπορεί να επιδεινώνεται με την κίνηση ή την πίεση της περιοχής.
2. Οίδημα και εκχύμωση: Η τραυματισμένη περιοχή συνήθως εμφανίζει πρήξιμο, ενώ μπορεί να παρατηρηθούν μώλωπες.
3. Παραμόρφωση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, το άκρο μπορεί να φαίνεται παραμορφωμένο, υποδηλώνοντας μετατόπιση των οστών.
4. Δυσκολία στην κίνηση: Οι ασθενείς συχνά δυσκολεύονται ή αδυνατούν να κινήσουν το άκρο.
5. Ανοικτό τραύμα: Σε περιπτώσεις ανοικτών καταγμάτων, το τραύμα είναι εμφανές και μπορεί να συνοδεύεται από αιμορραγία ή έκθεση του οστού.

 

 

Συντηρητική αντιμετώπιση καταγμάτων άνω άκρων

Η συντηρητική θεραπεία  αποτελεί επιλογή, ειδικά όταν τα κατάγματα δεν είναι ιδιαίτερα σοβαρά ή έχουν καλή πρόγνωση για επούλωση χωρίς την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης.

Οι βασικές συντηρητικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

• Ακινητοποίηση: Η χρήση νάρθηκα ή γύψου βοηθά στη διατήρηση της θέσης του κατάγματος, ώστε να επιτευχθεί σωστή πώρωση.
• Φαρμακευτική αγωγή: Αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση του πόνου και της φλεγμονής.
• Φυσιοθεραπεία: Η φυσιοθεραπεία είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση της λειτουργικότητας του άκρου. Περιλαμβάνει ασκήσεις για την ενδυνάμωση των μυών, την αποκατάσταση του εύρους κίνησης και τη βελτίωση της ισορροπίας.

 

Κατάγματα άνω άκρων και χειρουργική αντιμετώπιση

 

Τα κατάγματα των άνω άκρων αντιμετωπίζονται χειρουργικά, όταν απαιτείται. Μέσω της χειρουργικής επέμβασης εξασφαλίζεται η ανατομική ανάταξη και σταθεροποίηση εξασφαλίζοντας την άμεση κινητοποίηση και την μείωση της δυσκαμψίας και του πόνου.

Η χρήση σύγχρονων υλικών τιτανίου, κλειδούμενων πλακών και ενδομυελικών ήλων προσφέρει άμεση σταθερότητα και εξασφαλίζει την πώρωση των καταγμάτων. Η άριστη γνώση της χειρουργικής ανατομίας και της εμβιομηχανικής των οστών είναι απαραίτητη για την ομαλή πορεία των καταγμάτων των άνω άκρων και την μείωση των επιπλοκών.

Ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση

Η ανοικτή ανάταξη και εσωτερική οστεοσύνθεση  είναι μια από τις πλέον διαδεδομένες τεχνικές. Χρησιμοποιείται κυρίως σε παρεκτοπισμένα κατάγματα, συντριπτικά κατάγματα ή κατάγματα που περιλαμβάνουν αρθρώσεις, όπως ο καρπός , αγκώνας και ο ώμος. Παρέχει εξαιρετική σταθερότητα και επιτρέπει την πρώιμη κινητοποίηση, επιταχύνοντας τη λειτουργική αποκατάσταση.

Ενδομυελική ήλωση

Η ενδομυελική ήλωση αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο που χρησιμοποιείται κυρίως για κατάγματα μακρών οστών, όπως το βραχιόνιο. Κατά τη διαδικασία αυτή, εισάγεται μια μεταλλική ράβδος στο εσωτερικό του οστού, εξασφαλίζοντας εσωτερική σταθεροποίηση χωρίς εκτεταμένες τομές. Αυτή η τεχνική είναι ιδανική για κατάγματα που απαιτούν σταθερότητα αλλά και ταχεία ανάρρωση, καθώς μειώνει τον χρόνο αποκατάστασης και επιτρέπει την πρώιμη κινητοποίηση του άκρου.

 

Εξωτερική οστεοσύνθεση

Η εξωτερική οστεοσύνθεση χρησιμοποιείται κυρίως για ανοικτά ή σοβαρά κατάγματα με βλάβη των μαλακών μορίων. Τα υλικά της οστεοσύνθεσης σταθεροποιούν τα οστικά θραύσματα περιφερικά και κεντρικά με διαδερμικούς κοχλίες και συνδέονται με ένα εξωτερικό πλαίσιο, επιτρέποντας τη φροντίδα του τραύματος και την αποφυγή μολύνσεων.

Ο Χειρουργός Ορθοπαιδικός-Τραυματιολόγος Νικόλαος Κωνσταντίνου, έχοντας πάνω από 20 έτη εμπειρία στις Αθλητικές Κακώσεις βρίσκεται στη διάθεσή σας για να σας παρέχει εξατομικευμένη διάγνωση και θεραπεία. Επικοινωνήστε μαζί μας και κλείστε το ραντεβού σας, εάν αντιμετωπίζετε κατάγματα άνω άκρων.